Koncert ten odbył się dnia 10 lutego 2013 r.
Wystapił zespół w składzie:
Katarzyna Haras – mezzosopran
Oskar Jasiński – tenor
Karol Jaje – organy
„BOSKIE NUTY – MUZYKA PRZESTRZENI”
Przestrzeń gra… Po drugiej wojnie światowej z przestrzeni kościoła klasztornego w Ostrzeszowie zniknęły organy. Na zdjęciach z czasów okupacji widać jeszcze prospekt, ale pozbawiany piszczałek. Dźwięki wydobywano z zacnych, ale starych fisharmonii. Najpierw instrument stał pomiędzy ławkami, a potem przeniesiono go na chór muzyczny, aby ostatecznie zasnął w kącie, pełniąc funkcję kwietnika. Oczywiście fisharmonie nie umarły i jeszcze kiedyś wskrzesimy je do życia. Cierpliwości. Na szczęście remont klasztoru pozwolił na wskrzeszenie ducha muzyki. Piękne i szlachetnie brzmiące organy wypełniły sobą i dźwiękiem klasztorny kościół. 10 lutego „perłowa” publiczność była świadkami współbrzmienia ludzkiego głosu i najdoskonalszego z instrumentów – jakim są organy. Artyści zaprezentowali bardzo zróżnicowany repertuar, najważniejsze były jednak interpretacje. Organy rzadko towarzyszom solistom operowym. Organista musi wykazać się nie lada umiejętnościami, aby nie zdominować śpiewaków, a przy okazji wydobyć z instrumentu barwę i piękno dźwięku. Karol Jaje znakomicie wywiązał się ze swojego zadania, przy okazji w repertuarze organowym/ Bach, Haendel/, demonstrując możliwości klasztornego instrumentu. Gratulujemy. Soliści Katarzyna Haras – mezzosopran i Oskar Jasiński – tenor śpiewali wspaniale. W przestrzeni kościoła klasztornego dynamika ich głosów komponowała się z wyrazistym i pełnym brzmieniem organów. Szczególnie pięknie zabrzmiały dzieła Mozarta i Maklakiewicza. Obok repertuaru religijnego mogliśmy posłuchać ciekawego wykonania „Habanery” Bizeta / interpretacja z organami jest rzedkością/. Zarówno w repertuarze solowym jak i w duetach artyści pokazali swój niewątpliwy talent. Przy okazji warto zaznaczyć, że dzięki sprawności Panów Piotra i Tomasza Prusinkiewczów publiczność mogła oglądać na ekranie organistę grającego na chórze i podziwiać śpiewaków na scenie przed ołtarzem. Eksperyment połączenia muzyki i obrazu w przestrzeni powiódł się. Przekonaliśmy się zatem, jak gra przestrzeń! Namiastką wrażeń niech będzie spojrzenie do galerii. Zapraszamy!
Wystapił zespół w składzie:
Katarzyna Haras – mezzosopran
Oskar Jasiński – tenor
Karol Jaje – organy
„BOSKIE NUTY – MUZYKA PRZESTRZENI”
Przestrzeń gra… Po drugiej wojnie światowej z przestrzeni kościoła klasztornego w Ostrzeszowie zniknęły organy. Na zdjęciach z czasów okupacji widać jeszcze prospekt, ale pozbawiany piszczałek. Dźwięki wydobywano z zacnych, ale starych fisharmonii. Najpierw instrument stał pomiędzy ławkami, a potem przeniesiono go na chór muzyczny, aby ostatecznie zasnął w kącie, pełniąc funkcję kwietnika. Oczywiście fisharmonie nie umarły i jeszcze kiedyś wskrzesimy je do życia. Cierpliwości. Na szczęście remont klasztoru pozwolił na wskrzeszenie ducha muzyki. Piękne i szlachetnie brzmiące organy wypełniły sobą i dźwiękiem klasztorny kościół. 10 lutego „perłowa” publiczność była świadkami współbrzmienia ludzkiego głosu i najdoskonalszego z instrumentów – jakim są organy. Artyści zaprezentowali bardzo zróżnicowany repertuar, najważniejsze były jednak interpretacje. Organy rzadko towarzyszom solistom operowym. Organista musi wykazać się nie lada umiejętnościami, aby nie zdominować śpiewaków, a przy okazji wydobyć z instrumentu barwę i piękno dźwięku. Karol Jaje znakomicie wywiązał się ze swojego zadania, przy okazji w repertuarze organowym/ Bach, Haendel/, demonstrując możliwości klasztornego instrumentu. Gratulujemy. Soliści Katarzyna Haras – mezzosopran i Oskar Jasiński – tenor śpiewali wspaniale. W przestrzeni kościoła klasztornego dynamika ich głosów komponowała się z wyrazistym i pełnym brzmieniem organów. Szczególnie pięknie zabrzmiały dzieła Mozarta i Maklakiewicza. Obok repertuaru religijnego mogliśmy posłuchać ciekawego wykonania „Habanery” Bizeta / interpretacja z organami jest rzedkością/. Zarówno w repertuarze solowym jak i w duetach artyści pokazali swój niewątpliwy talent. Przy okazji warto zaznaczyć, że dzięki sprawności Panów Piotra i Tomasza Prusinkiewczów publiczność mogła oglądać na ekranie organistę grającego na chórze i podziwiać śpiewaków na scenie przed ołtarzem. Eksperyment połączenia muzyki i obrazu w przestrzeni powiódł się. Przekonaliśmy się zatem, jak gra przestrzeń! Namiastką wrażeń niech będzie spojrzenie do galerii. Zapraszamy!
